Lothlorien - deel 1

Dag 7 tot 9 – 14 tot 17 juli - Lothlorien (1)

The only thing we have to decide,
is what to do with the time that’s been given to us.

Op slechts 100 km ten westen van De Natuurlijke Tijd en Ecolonie ligt ontmoetingsplek Lothlorien. Langs de kleine maar mooie provinciewegen verlaat ik Lotharingen en de Vogezen en rij doorheen uitgestrekte bossen het nog vrij ongerepte departement Haute-Marne in de Champagne streek binnen. Opnieuw een mooie regio met vele bronnen, meren en rivieren (zowel de Maas, de Marne als de Seine ontspringen hier). Centrum Lothlorien is het geesteskind van Lucas Slager, een bevlogen en erudiet man die sterk geïnspireerd wordt door de boeken van Tolkien en sinds enkele jaren ook door de Maya’s. Alle plekjes, kamers en gebouwen zijn genoemd naar figuren uit ‘In de Ban van de Ring’; mijn kampeerplaatsje heet bvb. Farin. Lothlorien zelf is de naam van het Gouden Woud, een land van vrede en harmonie en een plaats waar reizigers goede raad kunnen ontvangen. En dat is ook net de bedoeling hier van deze kleinschalige gemeenschap: het vormgeven van een cursuscentrum, vakantieverblijf en ontmoetingsplek voor mensen onderweg. Door allerlei activiteiten en coaching probeert het centrum bij te dragen aan bewustwording, geestelijke groei en innerlijke vrede.

Het landgoed Lothlorien (een voormalig klooster) is een prachtige plek, ruim 14 hectare groot, omgeven door wonderlijke bossen, en met 2 stuwmeren, een beek, een biologische tuin, een boomgaard, eco-camping, gastenkamers en een grot.

De eerste avond volg ik een lezing van Lucas over de Maya kalender. Iedere dag bezit een unieke energie die je kunt (leren) voelen, ook zonder op de Maya kalender te kijken. Er zijn ideale dagen om iets op te starten, af te ronden, gesprekken te voeren, te klussen enz. Als je daar rekening mee houd, stroomt het creatieproces als vanzelf. Zo kom je in het ritme (maat en beweging) van het Universum en raak je afgestemd op de natuurlijke tijd. Natuurvolkeren gebruiken nog altijd maankalenders (13 manen van 28 dagen) en kennen/weten nog allerlei kosmische en energetische verbanden. Opnieuw blijkt het belang om je eigen (unieke) tijd en ritme te vinden en je niet te laten meeslepen in de maalstroom van een dolgedraaide haast- en stressmaatschappij.

Believe, and you will find your way.

Een bekend (en waar gebeurd) verhaaltje blijft mij bij.

Wanneer zijn zusje enkele jaren oud is, vraagt de grotere broer van 7 aan de moeder of hij even alleen in de kamer mag blijven bij zijn zusje. Moeder vindt het wat vreemd maar stemt toe en laat de babyfoon aanstaan. Dan hoort ze haar zoontje vragen: “ zusje, vertel me eens, hoe ziet God er ook al weer uit, want ik begin het te vergeten.”

En zo is het dat we onze oorsprong en bestemming vergeten door op te groeien in deze fysieke dimensie. Het is een hele kunst en het vraagt een nieuwe vorm van educatie om de herinnering aan onze Goddelijke afkomst en levensopdracht levend te houden. Ieder mens komt op aarde met een droom. Als peuter en kleuter weten we die droom nog. En sommige kinderen kunnen hun droom zelfs vasthouden tot aan de volwassenheid en tot realisatie brengen. De meeste kinderen evenwel worden door opvoeding en omgeving al snel meegezogen in een richting die wegleidt van hun bestemming en droom. Ze volgen een door maatschappij, ouders of onderwijzers uitgestippeld plan, een artificieel leven geprogrammeerd door de heersende matrix. En het vraagt heel wat inzicht, bewustwording en moed om hun droom terug te vinden en hun levensopdracht te vervullen. Maar je droom verwezenlijken, je eigen unieke pad volgen, je ziele-taak opnemen is de enige manier om voldoening en geluk in je leven te brengen. Dus scherp je intuïtie aan. Duik de stilte in en luister naar wat je hart influistert en ga voluit voor je droom. Het Universum zal je uitbundig en met al haar kracht bijstaan.

Al sinds het begin van mijn reis (en wellicht door het slapen op nieuwe plaatsen met sterke energieën) heb ik levendige dromen die mij mooie inzichten verschaffen. Mijn laatste dromen handelen allemaal over loslaten en het opruimen van het verleden. Zo zag ik een scène terug uit mijn kindertijd die helder uitbeeldde hoe de vele plichten, taken, verwachtingen en overtuigingen uit je omgeving (van ouders, onderwijzers, vrienden, priesters,…) niet alleen de verbinding met je eigen waarheid doorknippen maar ook (onbewust) een (erg beperkend) programma in je bewustzijn plaatsen waar je dan gaat naar leven. In die droom sta ik op, volledig in mijn kracht, en in plaats van mij te schikken naar de waarheden van anderen en te leven in valse beelden, spreek ik (als kind) mijn omgeving toe in duidelijke taal: “Laat me met rust! Laat me toch mijn eigen weg vinden. Bemoei je niet met mijn leven”.

Het is het trauma van vele mensen. Ze leven niet echt, maar volgen gedwee patronen en paden die anderen en de maatschappij voor hen uitschrijven. Elk mens wordt als origineel geboren, maar de meeste sterven als kopie.

A promise lives within you now.

Wordt vervolgd
Maar eerst nog een liedje, uit de prachtige film ‘As it is in Heaven’ en al een tijdje één van mijn lijfliedjes.