Life’s not about waiting for the storm to pass…
It’s about learning to dance in the rain.
Vrijwel alle natuurvolkeren over de wereld hebben een aantal kenmerken gemeen, zoals eenvoud, rituelen, degelijke plantenkennis, een diep contact met de natuur, een spirituele levensvisie en ook allerlei feesten. Dit kunnen overgangsrites zijn, jaarfeesten of vieringen rond aardse en kosmische gebeurtenissen. Rudolf Steiner vertelt dat verschillende groepen hiërarchische wezens het scheppingsplan begeleiden. Zo krijgt ieder mens een engel toegewezen als hulp en inspirator, een bewaarder van de levensopdracht die ook een overzicht bezit van onze vorige en toekomstige levens. Maar ook landen en zelfs tijdperken staan onder de hoede van hoge geestelijke wezens die waken over het karma en de evolutie van gebieden en era's. Zo is aartsengel Michaël de begeleider van het huidige tijdperk op Aarde.
Wat heeft dit nu allemaal te maken met feesten en natuurvolkeren?
Onze voorouders hadden een ander bewustzijn dan de huidige mens. Hun bewustzijn was meer open naar en verbonden met de geestelijke wereld. Zij kenden en voelden de 'goden' nog. Ze merkten de werking der natuurwezens op en begrepen de cycli in de natuur en de kosmos. Hun feesten waren een manier, een 'techniek' om zich te verbinden met de geestelijke wereld, om connectie te maken met de godenwezens die het fysieke bestaan mogelijk maken, om samen te werken met vader Zon, moeder Aarde en kosmische energieën. Toen kwam de 'godendeemstering': het bewustzijn van de mens veranderde door de indaling van het ik en sloot zich voor de geestelijke wereld. Een noodzakelijke stap in de evolutie. Het contact met de geestelijke dimensies ging verloren om ruimte te kunnen maken voor de ontwikkeling van het individuele ik. Onze voorouders kenden eerder een groepsbewustzijn en niet de ervaring van een volledig geïncarneerd ik zoals de mensen nu. Later, wanneer de mens meester is geworden over het ik en de 'lagere' wezensdelen, zal de sluier naar de geestelijke wereld (die de grondslag en oorzaak is van de fysieke wereld) terug opengaan en zal het menselijk bewustzijn het vermogen bezitten om contact te maken met de fijnstoffelijke- en energiewerelden. Enfin, het is een heel verhaal hoor (erg boeiend en leerrijk trouwens) en het valt onder meer na te lezen in 'De wetenschap van de geheimen der ziel' van R. Steiner. Maar goed, feesten zijn dus niet alleen leuk, maar ook noodzakelijk en nuttig om ons te verbinden met de wereld en met de vele zichtbare en onzichtbare wezens. Feesten is ook een techniek om uit het mentale gebied te komen waar veel mensen graag en uitgebreid in ronddwalen en om terug in je lichaam en ziel te komen. Zodoende, meifeest in de tuin bij Carl en Angela.
hoef en hoorn, hoef en hoorn, al wat sterft wordt weer geboren.
Beltane, het Keltische vruchtbaarheidsfeest, valt op 30 april/1 mei en staat in het teken van bloei en bevruchting, van licht en leven en het eren van de natuur, nu de zomer voor de deur staat. Een magische dag ook waarop de grenzen tussen het fysieke bestaan en de geestelijke wereld vervagen en het ook mogelijk is het elfen- of engelenrijk te bezoeken. Ook een ideaal moment om bepaalde zaken nieuw leven in te blazen, vruchtbaar te maken. Er zijn enkele rituelen die tijdens Beltane kunnen uitgevoerd worden, zoals een zuiveringsvuur maken, de meiboom planten, een medicijnwiel leggen en natuurlijk ook lekker eten en drinken en veel dansen en zingen. Dat willen we dan ook allemaal gaan doen.
Beginnend met de meiboom, die ook refereert aan de levensboom (Yggdrasil), waarbij de cirkel of krans bovenin, de cyclische rondgang van het leven symboliseert. Carl heeft een mooie stam klaar gemaakt met bovenin een grote dreamcatcher en de levensbloem vlag. Midden ons kampeerplekje wordt een put gegraven waar de stam straks inkomt. Eerst worden vele kleurige linten aan de krans vastgemaakt. De bedoeling is dat iedereen straks met een lint in de hand rond de meiboom danst en er zo een vlechtwerk ontstaat rond de stam. Maar de weergoden zijn ons niet zo gunstig gezind, er zijn voortdurend regenbuien, wel goed voor land en plant (de winter was heel droog hier), maar het feest valt wat in het water. Met de regenjas aan en een goed humeur op zak hijsen we de boom in de kuil. Dan gaan we rond de meiboom dansen met de lintjes in de hand. Dat gaat zo. Er wordt een grote cirkel gemaakt waarbij telkens twee mensen tegenover elkaar gaan staan. Op muziek en zang gaat iedere persoon om de ander heen, eerst rechts en dan bij de volgende persoon links, dan weer rechts, enzovoort, de hele tijd rond de boom lopend/dansend. De linten worden op die manier rond de boom gevlochten. Het is blijkbaar niet zo eenvoudig als het klinkt, want het loopt wat in de soep en de linten raken in de war.
Een nieuwe hevige regenbui kondigt een pauze aan en we besluiten om eerst samen de potluck maaltijd te eten. Gezellig en gevarieerd. Deze manier van samenkomen en eten is trouwens goed ingeburgerd hier in de streek. Bij ieder bezoek brengt iedereen wat mee om te delen (voeding of drank), alles wordt op een grote tafel gezet en zo krijg je een mooi, goedkoop, divers en lekker buffet. Na de maaltijd ondernemen we een tweede poging. Dit keer gaat het beter. De lintjes worden wel steeds korter en de mensencirkel steeds kleiner, zodat we op het eind vrolijk tegen elkaar aanlopen. Maar het resultaat mag er zijn.
Er is ook het plan om het vuurritueel te doen. Daarbij wordt een grote stapel takken bestaande uit negen verschillende houtsoorten in brand gestoken. De bedoeling is dan om over het vuur te springen, samen met iemand waarmee je het jaar wil doorbrengen. Maar de regen speelt spelbreker en zo eindigt het feest wat voortijdig.
Jammer, maar wat een prachtig gebeuren alweer. Deze culturele/sociale feesten zijn een erg fijne manier om elkaar ongedwongen te ontmoeten.
Mensen die in eenvoud willen leven, ecologisch en zelfvoorzienend, die de aarde terug vruchtbaar maken en de biodiversiteit verhogen, die gezond en krachtig zijn tot aan hun natuurlijke levenseinde, die de regering en het land rijkdom brengen, die natuur en schepping eren en behoeden, die de wijsheid en creativiteit laten open bloeien in kinderen en volwassenen; deze mensen en hun projecten zouden alle steun en aanmoediging dienen te krijgen. Of toch op zijn minst de mogelijkheid om hun mooie plannen te verwezenlijken. Maar gewoon enkele yurts ergens plaatsen op een stuk grond is al moeilijk, en zelfs verdacht in Frankrijk, laat staan het wonen in een zelfgebouwd low-impact huisje op een off-grid familiehectare in een ecodorp. Zoiets vraagt zoveel wijzigingen in wetten, urbanisatieregeltjes en bestemmingsplannen dat het een helse kalvarietocht wordt om goedkeuring te krijgen. Hoe is het ooit zover kunnen komen dat mensen verplicht worden goedkeuring en toestemming te vragen aan ambtenaren, gewoon om in harmonie en eenvoud te mogen leven. Hoe absurd is dit eigenlijk? Vooral omdat die toestemming dan nog meestal geweigerd wordt. Een kleine groep bepaalt het leven en welzijn van de mensheid. Maar goed, als het in Rusland kan en bij de Lammas in Wales en wellicht in Nederland en Duitsland, waarom dan niet in de rest van Europa en in Frankrijk, waar de wetten nog rigider zijn. Wij zijn alvast van plan om ons project voor te stellen aan de bevoegde instanties en ik ben erg benieuwd naar hun reactie. En deze stap willen we combineren met het sturen van positieve beelden naar beleidsmensen, zodat hun visie en bewustzijn zich verruimt, net zoals Anastasia (samen met duizenden mensen) de Russische maatschappij transformeert door de mooie beelden en dromen die ze visualiseren en uitsturen. Het is de ultieme geweldloze en groene revolutie, de verbeeldingswetenschap in dienst van de liefde. Positieve beelden en gedachten uitzenden naar de hele wereld en specifiek naar politici en leiders, om hen te inspireren. Niettemin vraagt het aan de pioniers toch moed en een sterk innerlijk vuur van inspiratie, volharding en geloof om vol te houden. Want nieuwe beelden en ideeën worden altijd eerst weggelachen en pas later algemeen aanvaard. Terwijl het zo eenvoudig kan: geef het land terug aan de mensen en laat ze samenwerken met elkaar en de natuur. Laat ze gewoon de oplossingen die nu voorhanden zijn, toepassen. Het volgende schreef ik ooit op de website.
laat alle mooie mensendromen overvloedig vrucht dragen
laat een warme wind van positieve beelden de wereld inspireren
laat alle harten opengaan zodat liefde kan stralen in zeven miljard kleuren
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten